Paris'te antika carsisi, bit pazari

Clignancourt'ta , antika ve eski urunlerin satildigi buyuk bir pazar var. (Le marché aux Puces de Saint-Ouen - Porte de Clignancourt.) 

Cumartesi, pazar ve pazartesileri acik. Oyuncaktan kiyafete; mobilyadan takiya tabloya hersey var. Annemin gecen seneki  gelisinde kesfetmistik; teyzem, annem,  Zeyneple yine gittik.

Birkac bolumden olusuyor, , toplamda  yaklasik 4000 satici var, hepsini 1 gunde gezmek zor, yorucu da. Fiyatlar ortalamanin uzerinde ama   pazarlik yapiliyor. (Cogunlukla yine de alinamiyor:))

Burada muthis bir antika ve vintage kulturu var.  Gitgide alisiyorum, hatta baya baya eskici oldum gibi.  Tabi ben buranin  yerine hemen hemen her hafta sonu   farkli sokakta kurulan antika ve 2. el pazarlarini tercih ediyorum. Daha makul fiyatli oluyor. 

Eskiye sahip cikma ve esyanin degerini bilme konusunda Fransizlara soylenecek soz yok.  Bazen   bunca   luzumsuz ivir ziviri saklayip paha bicememisler diye dusunuyor olabilirim ama  mangal demirlerini,  kir izi cikmamis kumas peceteleri falan gorunce oluyor bunlar. Ilgimi cekenler   ikinci el giysi, taki ve dekorasyon urunleri.  Orijinal oluslari , birilerinin hayatinda bir donem yer almis olmalari,  yani yasanmisliklari  ilginc ve guzel geliyor.

Kapinin onune oturan saticilar, bir de ogle yemegi yiyorlar ki beraber bazen tatli tatli, yanlarina oturasim geliyor.

Zeynep'in elinde tuttugu fular guzelmis, orada farketmemisim.

Alttakiler de  benim ganimetler; 4 yaprakli yonca yuzugum, inci kolyem (1930larin fransiz incisi dedi adam, ama aksam Ozan'a gostericem diye aceleyle  takip asilirken koptu!) ve de Fas'tan gelen bakir caydanligim ; ben onu saksi olarak kullanmayi dusunuyorum.